เสวียนหม้อ เกิดจากความคิดของคนในหมู่บ้านที่ต้องการนำก้านจากที่เหลือใช้มาผลิตเป็นงานฝีมือ ซึ่งสามารถนำมาใช้ประโยชน์ได้ จึงได้เกิดการรวมกลุ่มกันจัดทำผลิตภัณฑ์จากก้านจากขึ้น ซึ่งเรียกว่าเสวียนหม้อ ใช้สำหรับรองหม้อ
การทำเสวียนหม้อ เริ่มทำกันในสมัยก่อนซึ่งชุมชนยังไม่มีความเจริญมากนัก การหุงหาอาหารต้องอาศัยเชื้อเพลิงจากถ่านหรือไม้ฟืน บริเวณก้นหม้อจะเกิดการสะสมของเขม่าควัน ทำให้เกิดคราบดำ เมื่อปรุงอาหารเสร็จนำหม้อลงจากเตา จึงจำเป็นต้องใช้เสวียนหม้อเป็นที่รอง เพื่อป้องกันความสกปรกในห้องครัว เสวียนหม้อจึงกลายเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับทุกครัวเรือน เสวียนหม้อหรือภาษาพื้นบ้านเรียกว่า เตียวหม้อ ตอนหลังได้มีการดัดแปลงเป็นรูปแบบการใช้ต่างๆ กันไป เช่น จานรองแก้ว ตะกร้า กระเช้า แจกัน ถาดใส่ผลไม้ และผอบ เป็นต้น
วัตถุดิบและอุปกรณ์
1.ก้านจาก ปกติใบจากแต่ละใบจะมีก้านจากทั้งหมด 3 ก้าน ก้านกลางมีขนาดใหญ่ เหนียวและแข็ง ส่วนมากนิยมใช้ทำไม้กวาดและตะกร้าขนาดใหญ่ สำหรับก้านขอบใบทั้งสองด้านใช้ทำผลิตภัณฑ์ที่มีความประณีต เช่น ผอบ กล่องทิชชู ถาดผลไม้ เป็นต้น
2.น้ำมันวานิช ใช้สำหรับเคลือบเงาผลิตภัณฑ์จักสาน
3.น้ำมันสน ใช้ผสมกับน้ำมันวานิชเคลือบเงาผลิตภัณฑ์จักสาน และใช้ล้างทำความสะอาดแปรง อุปกรณ์สำหรับใช้ในการผลิตเครื่องจักสาน
4.แปรงสำหรับลงวานิช ใช้แปรงจำนวน 2 ขนาด คือ แปรงขนาด 1 นิ้ว สำหรับทาวานิชบริเวณมุมหรือเหลี่ยมและแปรงขนาด 3 นิ้ว ใช้สำหรับผลิตภัณฑ์จักสานทั่วๆ ไป
5.กรรไกร ใช้สำหรับตัดก้านจาก จำเป็นต้องใช้กรรไกรตัดเหล็กเพราะมีความคมและทนทาน
6.มีดโกน ใช้สำหรับเหลาก้านจากให้มีผิวเรียบ และสม่ำเสมอ
7.ไม้บรรทัด ใช้สำหรับวัดขนาดผลิตภัณฑ์
