พระพรหมจริยาจารย์ เป็นพระเถระชั้นผู้ใหญ่ของจังหวัดตรังและภาคใต้ ที่พุทธศาสนิกชนเลื่อมใสศรัทธาอย่างยิ่ง ดำรงตำแหน่งเจ้าคณะหนใต้ และเจ้าอาวาสวัดกะพังสุรินทร์ ตำบลทับเที่ยง อำเภอเมืองตรัง มีนามเดิมว่า สงัด ลิ่มไทย เกิดเมื่อ พ.ศ. 2471 ที่บ้านหนองไทร ตำบลนาโยงเหนือ อำเภอนาโยง จังหวัดตรัง จบการศึกษาชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 จากโรงเรียนเพาะปัญญา
พ.ศ. 2483 บรรพชาเป็นสามเณร ที่วัดมงคลสถาน อำเภอนาโยง แล้วย้ายไปอยู่ที่วัดจอมไตร อำเภอนาโยง เพื่อศึกษาพระปริยัติธรรม จนสอบได้นักธรรมชั้นตรี-โท-เอก ตามลำดับภายใน พ.ศ. 2487 จากนั้นย้ายไปศึกษาเพิ่มเติมที่วัดคูหาสวรรค์ จังหวัดพัทลุง จนสอบได้เปรียญธรรม 3 ประโยค
พ.ศ. 2491 อุปสมบทเป็นพระภิกษุ ณ วัดจอมไตร พ.ศ. 2492 – 2494 สอบได้เปรียญธรรม 4 – 6 ตามลำดับ ก่อนย้ายมาอยู่ที่วัดกะพังสุรินทร์ ต่อมา พ.ศ. 2504 สอบได้เปรียญธรรม ๗ ประโยค
งานด้านปกครองคณะสงฆ์
พ.ศ. 2505 เจ้าอาวาสวัดกะพังสุรินทร์
พ.ศ. 2514 เจ้าคณะตำบลบ้านโพธิ์
พ.ศ. 2527 เจ้าคณะจังหวัดตรัง
พ.ศ. 2541 เจ้าคณะภาค 18
พ.ศ. 2550 เจ้าคณะใหญ่หนใต้
ลำดับสมณศักดิ์
พ.ศ. 2516 พระราชาคณะชั้นสามัญ ที่ พระปิฎกคุณาภรณ์
พ.ศ. 2527 พระราชาคณะชั้นราช ที่ พระราชปริยัติยาภรณ์
พ.ศ. 2527 พระราชาคณะชั้นเทพ ที่ พระเทพวิมลเมธี
พ.ศ. 2541 พระราชาคณะชั้นธรรม ที่ พระธรรมรัตนากร
พ.ศ. 2550 พระราชาคณะเจ้าคณะรองชั้นหิรัญบัตร ที่ พระพรหมจริยาจารย์
พระพรหมจริยาจารย์เป็นพระเถระชั้นผู้ใหญ่ของจังหวัดตรังและภาคใต้ เป็นผู้ตั้งอยู่ในศีล ดำรงตนตาม พระธรรมวินัยอย่างเคร่งครัด เป็นกำลังสำคัญในการสนับสนุนส่งเสริมพระพุทธศาสนาในจังหวัดตรังและภาคใต้ของประเทศไทยมายาวนาน นับเป็นพระสงฆ์รูปแรกในภูมิภาคที่ได้รับสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะ เป็นศรีสง่าและมิ่งมงคลแก่แผ่นดินตรังเป็นอเนกอนันต์
