ที่ตั้ง
ตำบลท้ายช้าง อำเภอเมือง
ละติจูด 8° 27′ 36″ เหนือ ลองจิจูด 98° 32′ 24″ ตะวันออก
เริ่มต้นจากถนนเพชรเกษมเส้นทางเข้าเมืองพังง เมื่อถึงโรงเรียนสตรีพังงาให้เลี้ยวขวา ตรงไปอีกประมาณ 300 เมตร วัดตั้งอยู่ทางขวามือ
ประวัติและความสำคัญ
อุโบสถสร้างขึ้นครั้งแรกในสมัยพระอุปัชฌาย์พุฒเป็นเจ้าอาวาส ใช้เสาไม้แก่น หลังคามุงจาก มีช่อฟ้าใบระกา พื้นปูนซีเมนต์ ภายหลังอุโบสถได้ชำรุดทรุดโทรมลงมาก
เมื่อถึง พ.ศ. 2452 ช่วงสมัยพระเขิมเกสโร เป็นเจ้าอาวาสวัด ได้สร้างอุโบสถขึ้นใหม่ทั้งหลังแทนอุโบสถหลังเก่าที่ชำรุดทรุดโทรม โดยปลูกที่เดิม แต่เปลี่ยนรูปทรงเสาก่ออิฐถือปูน เครื่องไม้แก่น ทรงสูงแบบมีช่อฟ้าใบระกา ในอุโบสถประดิษฐานพระพุทธรูปปูนปั้นลงรักปิดทองปางมารวิชัยสามองค์ เป็นศิลปะท้องถิ่นภาคใต้ ส่วนทางทิศตะวันตกของอุโบสถมีเจดีย์ 2 องค์ ขนาดสูง 12 ศอก
กรมศิลปากรขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถานตามประกาศวันที่ 20 ตุลาคม 2543
ประกาศในราชกิจจานุเบกษา เล่ม 118 ตอนพิเศษ ๓๓ ง วันที่ 9 เมษายน 2544
