ที่ตั้ง
ถนนเรืองราษฎร์ ตำบลเขานิเวศน์ อำเภอเมืองระนอง
ละติจูดที่ 9° 58′ 48″ เหนือ ลองจิจูดที่ 98°38′24″ ตะวันออก
เริ่มต้นจากถนนเรืองราษฎร์ ตรงไปทางสะพานคอซู้เจียง เลยสะพานไปประมาณ 1 กิโลเมตร วัดอยู่ทางขวามือ
ประวัติและความสำคัญ
เจดีย์นี้ตั้งอยู่ในวัดสุวรรณคีรีวิหาร ซึ่งเดิมเมืองระนองมีวัดสุวรรณคีรีทารามเป็นวัดแห่งแรก ตั้งอยู่ริมคลองหาดส้มแป้น เนื่องจากเป็นที่ลุ่มต่ำ น้ำท่วมบ่อย จนพระ เณรต้องย้ายวัด ในที่สุดกลายเป็นวัดร้าง ต่อมาในปี 2433 เมื่อครั้งรัชกาลที่ 5 เสด็จฯ เมืองระนอง ได้โปรดเกล้าฯ ให้พระยารัตนเศรษฐีสร้างวัดขึ้นมาใหม่แทนวัดเดิมและพระราชทานนามใหม่ว่า “วัดสุวรรณคีรีวิหาร” แต่ชาวบ้านนิยมเรียกว่า “วัดหน้าเมือง” วัดนี้ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาในปี 2437
รูปทรงเจดีย์เป็นศิลปะแบบพม่า ฐานสี่เหลี่ยมกว้างด้านละ 7 เมตร สูงประมาณ 8 เมตร ส่วนยอดแกะสลักด้วยโลหะเป็นชั้น ๆ อย่างสวยงาม ภายในเจดีย์บรรจุเครื่องประดับมีค่า
ประวัติการก่อสร้างเจดีย์กล่าวว่า ผู้สร้างชื่อนางพั่วไซ่ข่าย สามีชื่อ อูอาวเม เป็นโหรในราชสำนักพม่าที่อพยพมาอยู่เมืองระนอง เนื่องจากเป็นผู้มีฐานะดีและมีศรัทธาในพระพุทธศาสนาเป็นอย่างสูง มีความเชื่อว่า การสร้างพระเจดีย์ถวายในพระพุทธศาสนาเป็นการสร้างบุญบารมีที่ยิ่งใหญ่มีผลไปภายหน้าทุกชาติภพ จึงได้สร้างขึ้นด้วยทุนทรัพย์ส่วนตัว
ต่อมาลูกหลานผู้สร้างและชาวพม่าที่มาอาศัยอยู่ในระนองได้เข้ามาช่วยทำความสะอาดและบูรณะให้สภาพดีอยู่เสมอ นับเป็นเจดีย์ที่มีความสวยงาม แสดงถึงสภาพของเมืองชายพระราชอาณาเขตไทย-พม่า ที่ผู้คนสองดินแดนจะเคลื่อนย้ายถิ่นฐานไปมาหาสู่กัน พร้อมกับนำเอาศิลปวัฒนธรรมเข้ามาถ่ายทอดประสมประสานกันอย่างกลมกลืน โดยมีพุทธศาสนาเป็นเครื่องเชื่อมโยง
กรมศิลปากรขึ้นทะเบียนเป็นโบราณสถานตามประกาศวันที่ 20 ตุลาคม 2543
ประกาศในราชกิจจานุเบกษาเล่ม 118 ตอนพิเศษ 33 ง วันที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2544
